آشنایی با روش‌های رندینگ SSR ، CSR ، SSG و ISR

وقتی وارد سایتی می‌شوید، همه چیز سریع و روان به نظر می‌رسد، ولی در واقع پشت صحنه، نحوه «نمایش صفحات» یا همان رندرینگ سایت است که تعیین می‌کند صفحات سایت سریع باز شوند یا کند و سنگین باشند.

رندرینگ یعنی تبدیل کدهای سایت به چیزی که شما روی صفحه می‌بینید. این کار به روش‌های مختلفی مثل سرور ساید رندرینگ، کلاینت ساید رندرینگ، رندرینگ هیبریدی و…انجام می‌شود.

انتخاب روش درست رندرینگ نه‌تنها سرعت و تجربه کاربری سایت را بهتر می‌کند، بلکه می‌تواند رتبه سایت در موتورهای جستجو را هم بالا ببرد.

در این مطلب روش‌های رندرینگ SSG ،CSR ،SSR و ISR را به همراه مزایا و معایب توضیح می‌‌دهیم تا با مفهوم و ویژگی‌های‌شان آشنا شوید و بتوانید بهترین گزینه را انتخاب کنید.

رندر صفحه وب یعنی چه؟

رندرینگ (Rendering) صفحات وب فرایندی است که طی آن کدهای HTML ،CSS و JavaScript پردازش‌شده و به یک صفحه‌ بصری و قابل تعامل تبدیل می‌شوند.

نتیجه‌ این پردازش همان چیزی است که کاربر در مرورگر می‌بیند؛ متن، تصاویر، چیدمان و امکان تعامل با اجزای مختلف مثل لینک‌ها یا دکمه‌ها.

در وب‌اپلیکیشن‌ها و سایت‌های مدرن، موضوع مهم فقط خود رندرینگ نیست، بلکه محل و زمان انجام آن است؛ اینکه رندرینگ در مرورگر کاربر (CSR)، روی سرور (SSR)، هنگام ساخت سایت (SSG) یا به‌صورت ترکیبی و پویا (ISR) انجام شود.

هرکدام از این روش‌ها مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند و انتخاب آن‌ها به نیاز پروژه و تجربه‌ مطلوب کاربران بستگی دارد.

رندرینگ صفحه چطور کار می‌کند؟

روش نمایش صفحات وب روی تجربه کاربر، سرعت سایت و حتی سئو تاثیر مستقیم دارد. به همین دلیل باید با دقت روش مناسب رندرینگ را انتخاب کنید.

به‌طورکلی، رندرینگ مشخص می‌کند محتوای سایت شما با چه سرعتی ظاهر شود و کاربر چطور با آن تعامل کند. این موضوع روی جذب کاربران (Engagement) و ماندگاری آن‌ها (Retention) در سایت تاثیر دارد.

روش‌های مختلف رندرینگ مثل SSG ،CSR ،SSR ،ISR و مدل‌های ترکیبی وجود دارد که هر کدام برای شرایط و هدف‌های خاص مناسب هستند.

انتخاب درست رندرینگ، روی معیارهای مهم سایت مثل شاخص‌های حیاتی وب (Core Web Vitals) و سئو سایت هم اثر می‌گذارد، به همین دلیل یک تصمیم کلیدی در معماری سایت محسوب می‌شود.

فریم‌ورک‌های مدرن و سیستم‌های مدیریت محتوا به شما کمک می‌کنند بسته به نیاز پروژه، بهترین روش را انتخاب کنید.

مراحل رندر یک صفحه در مرورگر

در رندرینگ صفحات وب، مرورگر کدهای سایت را به محتوای قابل مشاهده و استفاده برای کاربران تبدیل می‌کند. مراحل کار مرورگر برای نمایش یک صفحه وب به این شکل است:

• خواندن HTML: مرورگر کدهای HTML را می‌خواند و یک ساختار درختی به نام DOM می‌سازد.
• پردازش CSS: فایل‌های CSS خوانده‌شده و یک مدل به نام CSSOM ساخته می‌شود.
• ساخت درخت رندر: مرورگر DOM و CSSOM را ترکیب می‌کند تا مشخص شود چه چیزی و چگونه نمایش داده شود.
• چیدمان (Layout): موقعیت و اندازه هر عنصر محاسبه می‌شود.
• نقاشی (Paint): رنگ‌ها، متن و تصاویر به عناصر اضافه می‌شوند.
• ترکیب (Composite): همه لایه‌ها کنار هم قرار می‌گیرند و تصویر نهایی صفحه ساخته می‌شود.

این مراحل باعث می‌شوند کد شما به یک رابط کاربری قابل مشاهده و استفاده تبدیل شود.

نقش جاوااسکریپت در رندرینگ صفحه چیست؟

جاوااسکریپت بخش مهمی از رندرینگ صفحات وب است. با آن می‌توانید محتوا را به‌صورت پویا تغییر دهید و صفحات وب را تعاملی کنید. چه مستقیم سراغ عناصر (DOM) صفحه بروید و چه از فریم‌ورک‌هایی مثل React استفاده کنید، با جاوااسکریپت می‌توانید بدون بارگذاری دوباره، عناصر صفحه را تغییر دهید. نتیجه این کار، صفحات وب پویا و جذاب‌تر برای کاربران است.

چرا رندرینگ سایت در سئو اهمیت دارد؟

رندرینگ صفحات وب نقش مهمی در سئو دارد و فقط به تجربه کاربر محدود نمی‌شود. هدف اصلی سایت‌ها ارائه تجربه خوب به کاربران است، ولی نحوه رندرینگ صفحات بر دید موتورهای جستجو هم تاثیر مستقیم دارد.

اگر صفحات سایت به‌درستی رندر نشوند یا تاخیر زیادی در نمایش محتوا داشته باشند، موتورهای جستجو ممکن است محتوا را با تاخیر ایندکس کنند یا بخشی از محتوا نادیده گرفته شود.

یک سایت بهینه باید محتوایش را طوری نمایش دهد که هم برای کاربران و هم برای موتورهای جستجو کاملاً قابل مشاهده باشد. رندرینگ درست باعث می‌شود صفحات سریع‌تر بارگذاری‌شده و محتوای مهم بدون تاخیر ظاهر شود. برعکس، رندرینگ ضعیف باعث کندی سایت و کاهش عملکرد سئوی آن می‌شود.

رندرینگ با معیارهای مهم تجربه کاربری مثل Core Web Vitals ارتباط مستقیمی دارد. این معیارها تجربه کاربری صفحات را می‌سنجند و در رتبه‌بندی گوگل تاثیر زیادی دارند:

• Largest Contentful Paint (LCP): زمان نمایش بزرگ‌ترین بخش دیداری صفحه، مثل تصویر بزرگ یا بلاک متن. رندرینگ ضعیف باعث کند شدن LCP می‌شود.
• Cumulative Layout Shift (CLS): پایداری بصری صفحه هنگام بارگذاری. رندرینگ نامناسب باعث جابه‌جایی ناگهانی المان‌ها و کاهش نمره CLS می‌شود.
• Interaction to Next Paint (INP): سرعت پاسخ‌دهی صفحه به تعاملات کاربر؛ رندرینگ سنگین، به‌خصوص با جاوا اسکریپت زیاد، باعث کاهش INP می‌شود.

در کل، نادیده گرفتن بهینه‌سازی رندرینگ باعث کندی بارگذاری، تجربه کاربری ضعیف و رتبه پایین در سئو می‌شود. بهینه‌سازی رندرینگ برای Core Web Vitals بسیار مهم است و باید باید با روش‌های آن آشنا شوید و بهترین راهکار را برای سایت خود انتخاب کنید.

انواع روش‌‌های رندر سایت

روش‌های معمول رندر صفحات وب شامل موارد زیر هستند که هرکدام ترکیبی از آماده‌سازی قبل و اجرای در لحظه دارند:

• رندر سمت سرور (SSR): هر بار که کاربر صفحه را درخواست می‌کند، سرور همان صفحه را به‌صورت کامل آماده کرده و برای او می‌فرستد.
• رندر سمت کاربر (CSR): سرور فقط یک قالب خالی و فایل‌های جاوااسکریپت می‌فرستد و مرورگر کاربر صفحه را کامل رندر می‌کند.
• تولید ایستا (SSG یا Pre-Rendering): صفحات از قبل ساخته‌شده و روی CDN قرار می‌گیرند؛ کاربران همان صفحات آماده را دریافت می‌کنند.
• رندر ایستا افزایشی (ISR): ترکیبی از SSG و SSR؛ صفحات اول ایستا ساخته می‌شوند و بعد می‌توانید آن‌ها را بدون بازسازی کامل سایت، به‌روز کنید.
• رندر داینامیک (Dynamic Rendering): برای کاربران عادی نسخه CSR و برای ربات‌ها (مثلاً گوگل) نسخه SSR ارسال می‌شود. سرور با توجه به User-Agent تشخیص می‌دهد چه نسخه‌ای را نشان دهد.
• رندر ترکیبی (Hybrid): می‌توانید در بخش‌های مختلف سایت از روش مناسب استفاده کنید؛ مثلاً برخی صفحات با SSG، بعضی با SSR و بخش‌های تعاملی با CSR ساخته می‌شوند.

در ادامه هر کدام از روش‌های رندرینگ، مزایا و معایبشان را به‌صورت کامل بررسی کرده‌ایم.

حالا که با انواع روش‌های رندرینگ آشنا شدید، بیایید مزایا و معایب آن‌ها را عمیق‌تر بررسی کنیم.

• سرور ساید رندرینگ (Server-Side Rendering) چیست؟

سرور ساید رندرینگ (Server-Side Rendering) یا SSR به همان شکلی است که نامش نشان می‌دهد؛ یعنی رندر کردن سایت روی سرور. وقتی این فرایند انجام می‌شود، سرور یک فایل HTML کامل با تمام محتوای سایت ایجاد کرده و برای کاربر می‌فرستد.

در نتیجه، کاربر بلافاصله یک صفحه آماده برای مشاهده دریافت می‌کند و نیازی ندارد منتظر بارگذاری فایل‌های JavaScript یا CSS باشد. این یعنی سایت شما برای کاربران سریع‌تر نمایش داده می‌شود، در مقایسه با حالتی که فقط یک صفحه خالی ببینند و منتظر لود شدن فایل‌ها باشند.

رندرینگ سمت سرور می‌تواند سرعت و عملکرد سایت را به‌طور چشمگیری افزایش دهد، چون محتوا پیش از رسیدن به مرورگر کاربر آماده می‌شود. این موضوع باعث می‌شود صفحات سریع‌تر بارگذاری شوند. همچنین به بهبود سئو کمک می‌کند، چون موتورهای جستجو محتوا را زودتر می‌بینند.

بسیاری از فریم‌ورک‌های محبوب جاوااسکریپت مثل React و Angular از رندرینگ سمت سرور پشتیبانی می‌کنند. فریم‌ورک‌هایی مثل Preact هم نسخه سبک‌تر React هستند که امکانات مشابهی ارائه می‌دهند.

به‌ طور کلی، سایت‌های بزرگ مثل شبکه‌های اجتماعی (فیسبوک و توییتر) و فروشگاه‌های اینترنتی (آمازون و والمارت) از سرور ساید رندرینگ استفاده می‌کنند.

مزایای Server-Side Rendering چیست؟

• بارگذاری سریع‌تر: با رندرینگ سمت سرور حتی در شرایط اینترنت کند، صفحات وب سریع‌تر بارگذاری می‌شوند و تجربه کاربری بهبود می‌یابد.
• ایندکس آسان توسط موتورهای جستجو: از آنجایی که محتوا قبل از بارگذاری کامل صفحه آماده است، موتورهای جستجو به‌راحتی می‌توانند آن را کراول و ایندکس کنند.
• اشتراک‌گذاری بهتر در شبکه‌های اجتماعی: کراولرهای شبکه‌های اجتماعی مثل فیسبوک و توییتر اغلب نمی‌توانند محتوای JavaScript را درست بخوانند. با SSR، محتوا از قبل آماده می‌شود تا این شبکه‌ها بتوانند آن را ببینند و راحت‌تر به اشتراک بگذارند.
• دسترس‌پذیری بیشتر: کاربران با دستگاه‌های قدیمی یا اینترنت کند می‌توانند صفحات را راحت‌تر ببینند، چون سرور محتوا را آماده می‌فرستد. همچنین ابزارهای کمکی مثل صفحه‌خوان‌ها بهتر می‌توانند محتوا را پردازش کنند که این برای دسترسی آسان SPA مهم است.

معایب سرور ساید رندرینگ چیست؟

رندرینگ سمت سرور در نگاه اول ساده به نظر می‌رسد، ولی با پیچیدگی برنامه، مدیریت و پیاده‌سازی آن هم سخت‌تر می‌شود. برخی از معایب اصلی SSR عبارت‌اند از:

• کندی رندر در برنامه‌های پیچیده: SSR برای سایت‌های HTML ایستا مناسب است، ولی در برنامه‌های پیچیده، درخواست‌های مکرر به سرور و بارگذاری کامل صفحه می‌تواند باعث کندی شود.
• HTML با حجم بیشتر: به دلیل فرایند Hydration، حجم HTML تولیدشده در SSR بیشتر است. این موضوع لزوماً مشکل‌ساز نیست، ولی یک ریسک احتمالی محسوب می‌شود.
• افزایش بار سرور: هر درخواست کاربر نیازمند پردازش جداگانه در سرور است. در زمان اوج ترافیک، این می‌تواند فشار زیادی بر سرور وارد کرده و نیاز به منابع قوی‌تر و هزینه بیشتر ایجاد کند.
• پیچیدگی توسعه: پیاده‌سازی SSR پیچیده‌تر و زمان‌برتر از CSR است و ممکن است با برخی کتابخانه‌های جاوا اسکریپت سازگار نباشد.
• تاخیر در تعامل کاربر: اگرچه محتوا سریع نمایش داده می‌شود، ولی کاربر باید منتظر دانلود و اجرای جاوا اسکریپت بماند تا بتواند با عناصر تعاملی صفحه کار کند.

چه زمانی از SSR یا Server-Side Rendering استفاده کنیم؟

از SSR وقتی استفاده می‌شود که سایت محتوای پویا و تغییرپذیری دارد. برای مثال، سایت‌های خبری، فروشگاهی یا هر سایتی که محتواهایش مدام تغییر می‌کنند و باید سریع در نتایج جستجو دیده شوند، مناسب SSR هستند. با رندرینگ سمت سرور، سایت همیشه HTML به‌روز را به کاربران و موتورهای جستجو نشان می‌دهد.

• کلاینت ساید رندرینگ (Client-Side Rendering) چیست؟

در رندرینگ سمت کاربر (Client-Side Rendering یا CSR)، ساخت نهایی صفحه وب در مرورگر کاربر انجام می‌شود. در این روش، سرور فقط یک صفحه HTML خالی و لینک فایل‌های CSS و JavaScript را می‌فرستد. بعد مرورگر این فایل‌ها را دانلود می‌کند و با اجرای آن‌ها، صفحه را به‌طور پویا نمایش می‌دهد.

بنابراین، بار اصلی ساخت رابط کاربری بر عهده مرورگر است. این روش اغلب در برنامه‌های تک‌صفحه‌ای (SPA) و داشبوردهای تحت وب استفاده می‌شود.

در این روش، مرورگر اول یک درخواست GET به سرور می‌فرستد. سرور پاسخ می‌دهد و یک فایل HTML ساده ارسال می‌کند که شامل بخش‌های اصلی صفحه و لینک به فایل‌های جاوااسکریپت است.

سپس مرورگر این فایل‌های جاوااسکریپت را دانلود و اجرا می‌کند. این برنامه‌ها داده‌های لازم را از طریق API دریافت کرده و عناصر صفحه (DOM) را در مرورگر می‌سازند. همه این پردازش‌ها در خود مرورگر انجام می‌شود؛ بنابراین این روش برای اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (Single-Page Applications – SPAs) با تعامل زیاد بسیار مناسب است.

مزایای Client-Side Rendering چیست؟

• تجربه کاربری روان و تعاملی: با CSR می‌توان صفحه‌ای ساخت که شبیه برنامه‌های موبایل یا دسکتاپ عمل کند. بعد از بارگذاری اولیه، تعاملات کاربر مثل کلیک کردن یا جابه‌جایی بین صفحات بدون نیاز به بارگذاری مجدد انجام می‌شود.
• کاهش فشار سرور: سرور فقط فایل‌های HTML و جاوااسکریپت اولیه را می‌فرستد و خود مرورگر صفحات را نمایش می‌دهد. این کار باعث می‌شود سرور سبک‌تر باشد و منابع کمتری مصرف شود، به‌خصوص برای سایت‌های پر بازدید مفید است.
• ناوبری سریع و بدون توقف: در برنامه‌های تک‌صفحه‌ای (SPA) می‌توان بین بخش‌ها جابه‌جا شد بدون اینکه صفحه دوباره بارگذاری شود؛ بنابراین انتقال بین قسمت‌ها سریع و یکپارچه است.

معایب کلاینت ساید رندرینگ چیست؟

رندرینگ سمت کلاینت معایبی به همراه دارد که نباید آن‌ها را نادیده بگیرید، از جمله:

• زمان بارگذاری اولیه طولانی: در CSR، تا زمانی که مرورگر تمام فایل‌های جاوا اسکریپت را دانلود و اجرا نکند، کاربر با صفحه‌ای خالی یا صفحه بارگذاری مواجه می‌شود. این تاخیر اولیه می‌تواند تجربه کاربری را کاهش داده و نرخ پرش را افزایش دهد.
• چالش‌های سئو: چون محتوای اصلی سایت بعد از اجرای جاوااسکریپت در مرورگر نمایش داده می‌شود، موتورهای جستجو در اولین بازدید محتوای کمی می‌بینند و ممکن است ایندکس صفحات با تاخیر انجام شود یا بخشی از محتوا نادیده گرفته شود.
• وابستگی به دستگاه کاربر: عملکرد سایت به قدرت پردازشی و سرعت اینترنت دستگاه کاربر وابسته است. دستگاه‌های قدیمی یا کند ممکن است در اجرای حجم بالای جاوا اسکریپت با مشکل مواجه شوند و تجربه کاربری ضعیف‌تری ارائه دهند.

چه زمانی از SSR یا Client-Side Rendering استفاده کنیم؟

CSR مناسب اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای و تعاملی است؛ جایی که نیازی به بارگذاری دوباره کل صفحه با هر تغییر نیست. مثلاً در بخش‌های داخلی سایت یا داشبوردهای کاربری که نیاز به ورود (Login) دارند، معمولاً از رندرینگ سمت کلاینت استفاده می‌کنند.

به‌ طور کلی، زمانی که محتوا برای موتورهای جستجو مهم نیست و هدف ارائه تجربه سریع و تعاملی است، CSR گزینه خوبی است. برای صفحاتی که سئوی آن‌ها اهمیت دارد، بهتر است CSR را با SSR، رندر ایستا یا روش‌هایی مثل داینامیک رندرینگ ترکیب کنید.

• داینامیک رندرینگ (Dynamic Rendering) چیست؟

داینامیک رندرینگ روشی است که گوگل برای سایت‌هایی با محتوای پویا (جاوااسکریپتی) پیشنهاد داد. در این روش، سرور براساس User-Agent (مثلاً اگر Googlebot باشد) تصمیم می‌گیرد نسخه متفاوتی از صفحه را نشان دهد.

معمولاً کاربران عادی نسخه معمولی سایت (CSR) را می‌بینند، ولی موتورهای جستجو نسخه از پیش ساخته‌شده (SSR یا SSG) را دریافت می‌کنند تا بتوانند محتوا را راحت‌تر بخوانند.

به عبارت دیگر، داینامیک رندرینگ شامل یک سرور پیش‌پردازش (مثل Rendertron) است که محتوای جاوااسکریپتی را اجرا و HTML ثابت تولید می‌کند تا ربات‌های جستجو بتوانند آن را ببینند.

مزایای Dynamic Rendering چیست؟

• راه‌حل سریع برای سئوی جاوا اسکریپت: این روش به سایت‌هایی که محتوای آن‌ها به دلیل جاوا اسکریپت به درستی در نتایج جستجو نشان داده نمی‌شود، کمک می‌کند تا سریع‌تر دیده شوند.
• بدون نیاز به تغییر ساختار اصلی سایت: با داینامیک رندرینگ، لازم نیست کل ساختار سایت خود را برای استفاده از SSR یا SSG تغییر دهید.
• ایندکس بهتر محتوا: می‌توانید نسخه از پیش رندر شده صفحات را به ربات‌ها بدهید تا مطمئن شوید محتواهای مهم سایت حتماً خوانده و ایندکس می‌شوند.
• پشتیبانی از ویژگی‌های جدید وب: چون رندر صفحات در مرورگر بدون رابط گرافیکی (headless) انجام می‌شود، ویژگی‌ها و کتابخانه‌هایی که در SSR ساده کار نمی‌کنند (مثل Web Components)، در داینامیک رندرینگ به درستی نمایش داده می‌شوند.

معایب داینامیک رندرینگ چیست؟

داینامیک رندرینگ برای همه سایت‌ها مناسب نیست، چون:

• پیچیدگی عملیاتی: راه‌اندازی و نگهداری زیرساخت لازم برای تولید دینامیک HTML و تشخیص ربات‌ها پیچیده است و نیاز به منابع سروری بیشتری دارد.
  توصیه گوگل: گوگل رندرینگ داینامیک را به دلیل پیچیدگی و هزینه‌های بالا تنها یک راه‌حل موقت می‌داند. به جای آن، استفاده از SSR، رندر ایستا (SSG) یا روش‌های ترکیبی (Hybrid Rendering) توصیه می‌شود.
• خطر Cloaking: اگر محتوای نمایش داده شده به کاربران و ربات‌ها کاملاً متفاوت باشد، ممکن است گوگل آن را به‌عنوان فریب کلاکینگ شناسایی کند؛ ولی در صورت شباهت محتوا، مشکلی ایجاد نمی‌شود.
• تاثیر بر تجربه کاربری: چون این روش نسخه CSR را به کاربران ارائه می‌دهد، ممکن است کاربران با دستگاه‌های قدیمی‌تر با مشکلات عملکردی مواجه شوند.

چه زمانی از داینامیک رندرینگ استفاده کنیم؟

استفاده از داینامیک رندرینگ تنها در شرایط خاص توصیه می‌شود، مثلاً وقتی محتوای سایت به سرعت تغییر می‌کند (مثل داده‌های لحظه‌ای) یا از کتابخانه‌های جاوااسکریپت استفاده می‌کنید که برای موتورهای جستجو قابل اجرا نیستند.

به‌ طور کلی، اگر سایت شما بسیار پویا است و روش‌های معمول جواب نمی‌دهند، می‌توانید موقتاً از داینامیک رندرینگ استفاده کنید. ولی برای راه‌حل بلندمدت، بهتر است به SSR یا SSG و بهینه‌سازی‌های جاوااسکریپت فکر کنید.

• Pre-Rendering یا SSG چیست؟

رندر ایستا (Static Site Generation یا SSG) روشی است که در آن صفحات وب هنگام ساخت سایت (build time) ایجاد می‌شوند و HTML آن‌ها آماده است.

برخلاف رندرینگ سمت سرور که در هر بار بازدید، HTML تازه تولید می‌کند، در SSG صفحاتی مثل بلاگ، مستندات یا صفحه معرفی، یک‌بار هنگام انتشار سایت ساخته می‌شوند و روی CDN قرار می‌گیرند. پس هر بازدیدکننده همان فایل HTML آماده را دریافت می‌کند.

این روش برای سایت‌هایی با محتوای نسبتا ثابت مناسب است. در واقع، SSG شبیه رندرینگ سمت سرور است، ولی در زمان ساخت سایت انجام می‌شود، نه هنگام بازدید.

مزایای Static Site Generation چیست؟

رندرینگ SSG مزایای زیادی دارد و بسته به ویژگی‌های سایت، می‌تواند بهترین روش برای نمایش محتوا به کاربران باشد:

• سرعت بسیار بالا: صفحات از قبل آماده شده‌اند و نیازی به پردازش سرور یا مرورگر ندارند؛ بنابراین سریع بارگذاری می‌شوند. این صفحات می‌توانند از طریق CDN به نزدیک‌ترین سرور ارسال شوند و تاخیر کم می‌شود.
• مناسب برای سئو: چون HTML کامل از ابتدا آماده است، موتورهای جستجو به‌راحتی محتوا را می‌بینند و ایندکس می‌کنند.
• امنیت بیشتر: به دلیل پردازش‌نشدن سمت سرور و نبود ارتباط مستقیم با دیتابیس، این صفحات در برابر حملاتی مثل SQL Injection و XSS امن‌تر هستند.
• هزینه کمتر میزبانی: چون فقط فایل‌های استاتیک ارسال می‌شوند، نیاز به منابع سرور کم است و هزینه پایین می‌آید.

معایب Pre-Rendering چیست؟

• نامناسب برای محتوای پویا: اگر سایت شما مرتب تغییر می‌کند، مثل خبرگزاری‌ها یا فروشگاه‌های آنلاین، SSG مناسب نیست؛ چون هر تغییر نیاز به بازسازی کل سایت دارد.
• زمان طولانی برای سایت‌های بزرگ: سایت‌های با هزاران صفحه، زمان بیشتری برای ساخت نیاز دارند و این باعث کندشدن به‌روزرسانی محتوا می‌شود.
• مشکل در شخصی‌سازی محتوا: ارائه محتوای مخصوص هر کاربر با SSG خالص سخت است.

چه زمانی از Pre-Rendering استفاده کنیم؟

رندرینگ SSG برای صفحات ثابت و اطلاعاتی سایت مناسب است، مثل صفحات بلاگ، مستندات یا معرفی محصول. اگر محتوای سایت تغییر کمی دارد و به ندرت آپدیت می‌شود، استفاده از SSG بهترین گزینه است. در این حالت، صفحات با سرعت بالا و هزینه کم به کاربران نمایش داده می‌شوند.

• Incremental Static Regeneration یا ISR چیست؟

بازسازی استاتیک افزایشی (Incremental Static Regeneration یا ISR)، یک روش رندرینگ است که عمدتاً توسط فریم‌ورک Next.js ارائه شده و اجازه می‌دهد صفحات استاتیک را پس از ساخت اولیه، بدون نیاز به بازسازی کل سایت، به‌روزرسانی کنید.

این روش مزایای SSG و SSR را با هم ترکیب می‌کند؛ صفحات سریع بارگذاری می‌شوند و در عین حال همیشه به‌روز هستند.

در ISR هم، صفحات ابتدا به‌صورت استاتیک در زمان ساخت اولیه تولید و در کش ذخیره می‌شوند. سپس می‌توانید یک بازه زمانی برای اعتبارسنجی مجدد (Revalidation) صفحات تعیین کنید تا به‌روزرسانی‌ها بدون نیاز به بیلد کامل اعمال شوند.

مزایای رندرینگ بازسازی استاتیک افزایشی چیست؟

رندرینگ ISR ویژگی‌هایی ارائه می‌دهد که برای تجربه کاربری و سئو مفید است، مثل:

• عملکرد بهینه: صفحات ایستا همچنان سریع بارگذاری می‌شوند و ISR به کش CDN کمک می‌کند تا صفحات آماده را ذخیره و در سراسر شبکه پخش کند، در نتیجه کاربران تجربه‌ای سریع‌تر دارند.
• کم شدن فشار روی سرور: بیشتر درخواست‌ها با صفحات از پیش ساخته‌شده پاسخ داده می‌شوند، پس سرور کمتر به دیتابیس نیاز پیدا می‌کند و فشار روی آن کاهش می‌یابد.
• زمان ساخت کوتاه‌تر: با ISR، فقط صفحات مورد نیاز هنگام درخواست ساخته می‌شوند؛ بنابراین سایت‌های بزرگ سریع‌تر آماده می‌شوند و لازم نیست هر بار کل سایت بازسازی شود.

ترکیب مزایای SSG و SSR: رندرینگ ISR سرعت بالای SSG را حفظ می‌کند و همزمان امکان دریافت داده‌های تازه و پویا مثل SSR را فراهم می‌کند.

معایب Incremental Static Regeneration چیست؟

با اینکه روش ISR مزایای زیادی دارد، بی‌توجهی به معایب آن می‌تواند مشکل‌ساز شود:

• نمایش محتوای قدیمی برای اولین بازدیدکننده: وقتی کسی برای اولین بار به صفحه‌ای می‌رود که هنوز ساخته‌نشده، ابتدا نسخه‌ی قدیمی یا صفحه‌ی جایگزین را می‌بیند. تا زمانی که محتوای جدید ساخته و ذخیره شود، ممکن است اطلاعات قدیمی نمایش داده شود. این باعث می‌شود کاربر داده‌های منسوخ یا ناسازگار ببیند.
• پیچیدگی در استقرار: اضافه کردن صفحات جدید به کش و مدیریت صفحه‌ی جایگزین می‌تواند فرایند بازگشت به نسخه‌ قبلی سایت را سخت کند. در روش‌های سنتی هر نسخه از سایت جدا بود، ولی ISR با اضافه کردن صفحات تازه روی نسخه‌ قبلی، بازگشت سریع و یکپارچگی را مشکل می‌کند.
• مشکل در اشکال‌زدایی: وجود صفحات کش‌شده در حالت‌های مختلف ممکن است باعث شود کاربران نسخه‌های متفاوتی از محتوا را ببینند و پیدا کردن مشکلات سایت در این شرایط دشوار باشد.

چه زمانی از Incremental Static Regeneration استفاده کنیم؟

ISR زمانی کاربرد دارد که بیشتر محتوای سایت شما ثابت باشد، ولی بعضی صفحات یا اطلاعات نیاز به به‌روزرسانی مداوم دارند. برای مثال، در سایت‌های خبری یا فروشگاهی که هر چند دقیقه یک بار اطلاعات تغییر می‌کند، ولی نمی‌خواهید با هر تغییر کل سایت را دوباره بسازید، ISR مناسب است.

با ISR می‌توانید سرعت بالای SSG را داشته باشید و همزمان داده‌های جدید را در پس‌زمینه بارگذاری کنید. بهتر است فقط صفحات خاصی مثل بلاگ یا محصولات جدید را با ISR به‌روز کنید و بقیه سایت را ثابت نگه دارید.

• Hybrid Rendering چیست؟

رندرینگ هیبریدی (Hybrid Rendering) یعنی استفاده از چند روش رندرینگ مختلف (SSR ،CSR و SSG) در بخش‌های مختلف یک برنامه. با این روش، می‌توانید برای هر صفحه روش مناسب را انتخاب کنید تا هم مزایای سمت سرور و هم سمت کاربر را داشته باشید. مثلاً:

• صفحات با محتوای ثابت و پربازدید از طریق رندر ایستا (SSG)
• صفحات با داده‌های مرتباً تغییرکننده از طریق رندر سمت سرور (SSR)
• بخش‌های بسیار تعاملی از طریق رندر سمت کاربر (CSR)
• چارچوب‌هایی مثل Next.js اجازه می‌دهند برای هر صفحه مدل رندرینگ دلخواه خود را انتخاب کنید.

مزایای Hybrid Rendering چیست؟

• عملکرد و سئو بهتر: با روش هیبریدی می‌توانید بهترین نوع رندر را برای هر صفحه انتخاب کنید. صفحات مهم و ثابت سریع به‌صورت ایستا نمایش داده می‌شوند و صفحات پویا به‌صورت سروری به‌روز می‌شوند. این کار هم سرعت بارگذاری را بالا می‌برد و هم باعث می‌شود محتوا بهتر ایندکس شود.
• انعطاف‌پذیری در انتخاب روش رندر: برای هر مسیر یا بخش می‌توانید روش مناسب را به کار ببرید. مثلاً می‌توانید صفحات مهم را با SSR یا SSG رندر کرده و برای بخش‌هایی که SEO اهمیت ندارد، مثل صفحات ورود، از CSR استفاده کنید.
• مقیاس‌پذیری برای اپ‌های مدرن: این روش برای برنامه‌های بزرگ و چندمنظوره که هم محتوای ایستا و هم پویا دارند مناسب است و می‌توان مقیاس‌بندی هر بخش را طبق نیاز انجام داد.

معایب رندرینگ ترکیبی چیست؟

با وجود مزایای زیاد، ترکیب روش‌های رندرینگ معایبی هم دارد:

• پیچیدگی توسعه و راه‌اندازی: استفاده همزمان از چند روش رندرینگ، توسعه و راه‌اندازی پروژه را سخت‌تر می‌کند. هر روش ابزارها و تنظیمات خاص خود را دارد و ترکیب آن‌ها ممکن است باعث بروز خطاهای جدید شود.
• مشکل در پیدا کردن و رفع باگ: وقتی برخی صفحات با SSR، بعضی با SSG و برخی با CSR بارگذاری می‌شوند، پیداکردن مشکلات و مدیریت وضعیت‌های مختلف سخت می‌شود. انتخاب روش نادرست برای یک بخش خاص ممکن است باگ‌های گیج‌کننده ایجاد کند.

چه زمانی از Hybrid Rendering استفاده کنیم؟

اگر اپلیکیشن یا سایت شما بخش‌های مختلفی دارد (مثل قسمت‌هایی با محتوای ثابت و قسمت‌هایی با محتوای پویا و تعاملی)، می‌توانید از رندرینگ ترکیبی استفاده کنید. یعنی برای هر بخش، بهترین روش را انتخاب کنید:

• صفحات مستندات و مقالات از SSG
• صفحات نتایج جستجو یا فهرست محصولات از SSR
• کامپوننت‌های تعاملی پیچیده از CSR

همچنین تکنیک‌هایی مثل ISR به شما اجازه می‌دهند که صفحات ایستا را حتی بعد از ساخت، در زمان اجرا به‌روزرسانی کنید.

سخن پایانی

روش مناسب رندر صفحات وب بستگی به نیاز پروژه دارد:

اگر محتوای سایت ثابت و کم‌تغییر است، تولید ایستا (SSG) بهترین سرعت و SEO را دارد.

اگر سایت محتوای پویا دارد و سئو اهمیت بالایی دارد، رندر سمت سرور (SSR) مناسب است.

در برنامه‌های تک‌صفحه‌ای یا بخش‌های تعاملی که سرعت واکنش مهم است، رندر سمت کاربر (CSR) گزینه خوبی است؛ ولی برای صفحات مهم بهتر است آن‌ها را به‌صورت ایستا یا سروری هم ارائه دهید.
روش‌های جدید مثل ISR ترکیبی از سرعت SSG و به‌روز بودن داده‌ها را فراهم می‌کنند.

در نهایت، رویکرد هیبریدی ترکیبی از این روش‌هاست تا در هر بخش بهترین تعادل بین سرعت، مقیاس‌پذیری و قابلیت ایندکس شدن ایجاد شود.

با شناخت تفاوت‌ها و مزایا و معایب هر روش، می‌توانید بهترین استراتژی رندر صفحات وب را انتخاب کنید.